معنی فزرتی

آدم بی قابلیت، بی عرضه، بی قوه

آدم بی قابلیت و بی عرضه و بی قوه.

فزرتی

فزرتی

(صفت) بیعرضه بی قابلیت، بی زور ناتوان.

(فِ زِ) (ص نسب.) (عا.) زپرتی، سست، بی مقاومت، ناقابل.

مانند ریغماسی به معنی آدم بی قابلیت و بی عرضه و بی قوه است.

فزرت. [ف ِ زِ] (اِ) رمق و توانایی: فزرتش قمصور شد؛ بکلی منکوب و مغلوب شد. (از فرهنگ فارسی معین). رجوع به فزرتی شود.

697