معنی کندفهم

کندفهم. [ک ُ ف َ] (ص مرکب) کندذهن. (آنندراج). کودن و بیهوش. (ناظم الاطباء). کندفهمنده. آنکه دیر مطالب را فهم کند. کندذهن. دیرفهم. (فرهنگ فارسی معین). بلید. کودن. بطی ءالانتقال. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا):
هر کجا تیزفهم و فرزانیست
بنده ٔ کندفهم نادانیست.
سنائی.

دیرفهم. [ف َ] (نف مرکب) کندفهم. کندذهن. کودن. (یادداشت مؤلف).

کم‌استعداد، کندذهن

کندفهم

آن‌که مطلبی را دیر درمی‌یابد، کم‌هوش، کودن،

کورباطن،
کندفهم،

کندفهم، کندذهن، کودن،

کودن، کم‌عقل، کندفهم، کم‌هوش،

کندفهم بودن، کندذهن بودن،
کندذهنی، کودنی،

احمق، دیرفهم، کم‌فهم، کندذهن، گول،
(متضاد) تندفهم، زودفهم

کم‌هوش، کندفهم

بیق، کندذهن، دیرفهم، کندفهم،
(متضاد) سریع‌الانتقال

بلید، بی‌وقوف، بیهوش، کندفهم، کودن،
(متضاد) باهوش

بَطئیٌ الفَهم، دیرفهم، کندفهم،

(کُ دَ) (ص.) کم عقل، کندفهم.

199