معنی وام‌دار

قرض‌دار، بدهکار،

بریده‌شده،
وام‌دار، بدهکار،

وام‌دار، قرض‌دار، مدیون، کسی که چیزی یا پولی وام دارد و باید بدهد،

کسی که از دیگری پولی به قرض می‌خواهد،
آن که طلب خود را از وام‌دار می‌خواهد،

قرض‌داری که قادر به ادای قرض خود نباشد، مدیون، وام‌دار، بدهکار،
طلبکار. δ از اضداد است،

وام‌دار، قرض‌دار، مدیون: فام‌داران تو باشند همه شهر دُرُست / نیست گیتی تهی از فام‌ده و فام‌گذار (سوزنی: لغت‌نامه: فام‌دار)،

آن‌که به دیگری بدهکار است، وام‌دار: سه بوسه کز دو لبت کرده‌ای وظیفهٴ من / اگر ادا نکنی قرض‌دار من باشی (حافظ: ۹۱۲)،

بدهکار، مدیون

مدیون

نیشک

بدهکار، غارم، قرض‌دار، مدیون، مقروض، بستانکار، رهین، طلبکار، متشکر، مرهون،
(متضاد) طلبکار

سپاسگزار، شکرگزار، ممنون، وام‌دار

بدهکار، مدیون، مقروض، وام‌دار،
(متضاد) بستانکار

داین، طلبکار، وامخواه،
(متضاد) بدهکار، مدیون، وام‌دار

درگرو، مدیون، مرهون، مقروض، وام‌دار، ضامن، کفیل

اسم بده‌کار، قرض‌دار، وام‌دار، وامی،
(متضاد) بستان‌کار، طلب‌کار

بدهکار، غارم، قرضدار، وام‌دار،
(متضاد) داین، مرهون، مشغول‌الذمه

وام‌دار کردن، بدهکار کردن، قرض‌دار کردن،
(متضاد) بستانکار کردن

Indebted

252