معنی زبان‌شناسی

لغویون

زبان‌شناسی

آسا
وار
سا
فش
وش
پسوند در زبان‌شناسی، تکواژ وابسته‌ایست که به پایان واژه‌ای می‌چسبد. گزینه های فوق در زبان فارسی پسوند شباهت هستند.

زبان‌شناسی،

(زبان‌شناسی) صدادار، واکه،
[قدیمی] بانگ‌کننده، صدادار،
[قدیمی] آن‌که بلند بانگ کند،

(زبان‌شناسی) لهجۀ خاصی از یک زبان،
گفتن،
(اسم) [قدیمی] گفتار، کلام، سخن،

روش، شیوه، طرز،
(زبان‌شناسی) مجموعۀ قواعدی که دربارۀ آرایش کلمات برای ساخت جمله یا عبارت بحث می‌کند،

(زبان‌شناسی) کوچک‌ترین واحد زبان شامل صامت و مصوت،
(اسم مصدر) [قدیمی] بدگویی کردن، بدی کسی را گفتن، معایب کسی را شمردن،

(زبان‌شناسی) آوازی که از بیخ لهات و بینی برآید،
(موسیقی) [قدیمی] تحریری از موسیقی که در هنگام غنا از خیشوم ادا شود،

(زبان‌شناسی) کوچکترین جزء زبان که باعث تمایز معنی می‌شود،
[قدیمی] کلمه،
[قدیمی] دعایی که زردشتیان در سر خوان طعام می‌خوانند،
[قدیمی] زمزمه،

قرار دادن چیزی به جای چیز دیگر، بدل کردن، عوض کردن،
(زبان‌شناسی) عوض شدن حرفی با حرف دیگر به دلیل ساده شدن تلفظ،

زبان‌شناسی

صفت

آوا شناسی

آمار در زبان‌شناسی

481