معنی دروکننده

حاصد

دروگر

دروکننده،

دروکننده، دروگر،

کسی که گندم یا جو یا گیاه دیگر را با داس درو کند، دروکننده،

دروگر، دروکننده،
(متضاد) خوشه‌چین

دروگر – کارگر دروکننده محصول برنج

مختضر. [م ُ ت َ ض ِ] (ع ص) دروکننده ٔ غله ٔ سبز. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به اختضار و ماده ٔ بعد شود.

حاصد. [ص ِ] (ع ص) نعت فاعلی از حَصد و حَصاد [ح َ / ح ِ]. درونده. دروکننده. دروگر. (منتهی الارب). || قطعکننده. ج، حصده و حصاد. (منتهی الارب).

درونده. [دِ رَ وَ دَ / دِ] (نف) دروکننده یعنی کسی که غله می برد. (آنندراج). کسی که غله درو می کند. (ناظم الاطباء). آنکه درود. که درو کند. (یادداشت مرحوم دهخدا). جارم. جرمه؛ خرما یا انگور دروندگان. مختلی، گیاه درونده. (منتهی الارب).

مختلی. [م ُ ت َ] (ع ص) درونده و برکننده ٔ گیاه و بُرنده. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). دروکننده و برکننده ٔ گیاه. ج، مختلون. || شمشیر برنده. (ناظم الاطباء). || (اِ) شیر. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). شیر بیشه. (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط). و رجوع به اختلاء شود.

داستخاله. [ل َ / ل ِ] (اِ مرکب) داس کوچکی است که بدان سبزی و تره درو کنند و درخت تاک و امثال آن را نیز بدان بپیرایند. (برهان). داسکاله. داسگاله. داسغاله. داستکاله.داسخاله. داستغاله. جاخشوک. صاحب انجمن آرا و بتبع وی صاحب آنندراج گوید:... و معنی ترکیبی داسی است که کالنده یعنی دروکننده و برنده ٔ علف و تره است - انتهی. اما کالنده را چنین معنایی نیست. || عصای سرکج. (برهان). || معشوقه. (برهان).

339