معنی خوش‌رویی

خوشرویی. [خوَش ْ / خُش ْ] (حامص مرکب) بشاشت. طلاقت وجه. خندانی. خندان روئی:
و آنکه زاده بود به خوشخوئی
مردنش هست هم به خوشروئی.
نظامی.

ابرو فراخی

بشاشیت

بشاشت

Amiability, Seemliness

لطافه

عمل خوشرو

عسل افزودن

گشاده‌رویی، خوش‌رویی، خوش‌خویی،

گشاده‌رو بودن،
[مجاز] خوش‌رویی،

خوش‌رو بودن، گشاده‌رویی، خوش‌رویی،
خوشحالی،

با نرمی ‌رفتار کردن، سازگاری و خوش‌رویی،

ویژگی کسی که با خوش‌رویی و مهربانی با مردم روبه‌رو می‌شود، مردم‌دار، مهربان،

حتم شدن، واجب شدن، لازم گشتن،
چیزی را بر خود واجب کردن،
شادمانی و خوش‌رویی کردن،

درباختن و ترک کردن چیزی: چو عمر دادی دنیا بده که خوش نبود / به صد خزینه تبذل به دانگی استقصا (خاقانی: ۷ حاشیه)،
خوش‌رویی کردن،
گشاده‌رویی،

روانی، زبان‌آوری، فصاحت، گشاده‌زبانی، گشاده‌رویی، بشاشت، خوش‌رویی

بداخلاقی، بدخویی، ترش‌رویی، تندخلقی،
(متضاد) خوش‌خویی، خوش‌خلقی، خوش‌رویی

ابتسام، خوش‌رویی، خوشی، شادمانی، نشاط، گشاده‌رویی، تازه‌رویی، خوش‌منشی

بی‌تکلفی، سادگی،
(متضاد) پیچیدگی، غموض، خوش‌رویی، گشاده‌رویی، شیرین‌زبانی، لطف‌وگفت، لطیفه‌گویی، ملاطفت، فراخی، گشادی

باطراوت، بشاش، تازه‌رخ، خوش‌رو، شادمان، گشاده‌رو، هیراد، خندان، خوشحال،
(متضاد) گرفته، مغموم، بدعنق بشاشت، طراوت، خوش‌رویی، حسن خلق، گشاده‌رویی

1132