معنی نجبا

نجبا. [ن ُ ج َ] (از ع، ص، اِ) مردمان نجیب و اصیل و بزرگزاده و گرامی گوهر. (ناظم الاطباء). نجباء. رجوع به نجباء شود. || (اصطلاح صوفیه) اطلاق شود بر چهل مردی که مأمور اصلاح احوال مردم و حمل اثقال آنان و متصرف در حقوق خلق باشندو لاغیر. (از کشاف اصطلاحات الفنون از مجمعالسلوک).

=نجیب

اشراف، اعیان

اشرافی

نجبا

نجبا

اشراف، اعیان، نجیب‌زادگان

مردمان نجیب و اصیل و بزرگوار و گرامی

(تک: نجیب) نژادگان والا گهران بزرگ تباران بر گزیدگان

(نُ جَ) [ع. نجباء] (ص.) جِ نجیب.

Aristocracy, Nobility

آزادگان

طبقه النبلاء

Adel [noun]

نجبا

56