معنی مقبولیت

مقبولیت. [م َ لی ی َ](ع مص جعلی، اِمص) مأخوذ از تازی، خوشگلی. زیبایی. || پسندیدگی و شایستگی.(ناظم الاطباء). و رجوع به مقبول شود.
- مقبولیت عامه، مسلمیت و مطاعیت و مطبوعیت.(ناظم الاطباء).

پذیرش، مرغوبیت، زیبایی، وجاهت

پذیرش، مرغوبیت، زیبایی، وجاهت

خوبی، مقبولیت، نیکویی

مقبولیت، نیکنامی، وجهه،
(متضاد) بدنامی

حسن شهرت، شهرت، معروفیت، مقبولیت عام، وجاهت ملی

مقبولیه

خوشگلی و زیبائی، پسندیدگی

نیکو قبول

مقبولیت

مقبولیت

دسترس پذیری، مقبولیت.

دسترس پذیری، مقبولیت

روابودن، پذیرفتگی، مقبولیت، قابلت قبول، اختیارداری

پذیرفتگی , قابلیت پذیرش , روابودن , مقبولیت , قابلت قبول , اختیارداری

588