معنی محبوبیت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

محبوبیت. [م َ بی ی َ] (ع مصدر جعلی، اِ مص) (از: محبوب + ئیت مصدری) محبوب بودن. مورد مهر و دوستی بودن. معشوق بودن.

(مَ یَّ) [ازع.] (مص جع.) محبوب بودن، مورد محبت بودن.

پسندیدگی، دوستاکی

حسن شهرت، شهرت، معروفیت، مقبولیت عام، وجاهت ملی

از ساخته های فارسی گویان دوست داشتنی بودن دوستاکی محبوب بودن مورد محبت بودن:. . . در میان رفقا محبوبیتی داشت.