معنی لاعلاجی

لاعلاجی. [ع ِ] (حامص مرکب) ناگزیری. ناچاری. ضرورت. بی چارگی. لابدی.

نابرداری. [ب ُ] (حامص مرکب) بی صبری. ناشکیبائی. (ازناظم الاطباء). || ناچاری. لاعلاجی. (ناظم الاطباء).

بیدرمانی. [دَ] (حامص مرکب) حالت و چگونگی بی درمان. بی علاجی. لاعلاجی. بی چارگی.

ناگزیری. [گ ُ] (حامص مرکب) ناچاری. لاعلاجی. لابدی. ضرورت. لزوم. وجوب. اضطرار. ناگزیر بودن. رجوع به ناگزیر شود.

لابدی. [ب ُدْ دی] (حامص مرکب) لاعلاجی. ناچاری. بی چارگی. ضرورت. ناگزیری. آنچه که بالضروره باشد و از آن چاره نبود. (غیاث).

استیصال، بیچارگی، ناچاری، ناگزیری

لابدی، لاعلاجی، ناچاری

استیصال، اضطراری، بیچارگی، ضرورت، عجز، لابدی، لاعلاجی

اضطرار، پریشانی، تهیدستی، درماندگی، عجز، فقر، فلاکت، لاعلاجی، ناچاری

بدبختی، بی‌نوایی، فقر،
(متضاد) ثروت، غنا، استیصال، درماندگی، لاعلاجی، ناچاری، ادبار، فلاکت،
(متضاد) اقبال

ناچاری، ناگزیری، نومیدی، بیچارگی

بدبختی، بی نوایی، فقر، استیصال، درماندگی، ادبار، فلاکت، لاعلاجی

نومیدی، بیچارگی، نومیدی زیاد، لاعلاجی

بی درمان ناچار ناگریز. یا لاعلاجی. ضرورت ناچااری. بدون چاره، ناگزیر

‎ شیر از جانوران، بسیار فراوان ناچار ناگریز ناچار بناچار: چه لابد در این هلاک خواهی شد. یا لابدی. لاعلاجی ناچاری.

145