معنی صوب

صوب. [ص َ] (ع مص) فرودآمدن باران. (منتهی الارب). باران باریدن. (تاج المصادر بیهقی). || آمدن از بالا به نشیب. (منتهی الارب). از بالا درنشیب آمدن. (تاج المصادر بیهقی). || قصد کردن. آهنگ نمودن. || به هدف رسیدن تیر. || (اِ) قصد. آهنگ. || باران. (منتهی الارب). || طرف. جانب. (غیاث اللغات).سمت. ناحیت: و یک اصفهبد را با لشکری گران از صواب چین فرستاد. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 45).
حضور تو در صوب این سنگلاخ
دیار مرا نعمتی شد فراخ.
نظامی.
از صوب راستی منعطف و ظلمات ظلمی که بعضها فوق بعض بود متراکم گشت. (جهانگشای جوینی). او را بر صوب خراسان روان کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 45). تا چون رایات از مشرق برسد ایشان از آن صوب درآیند. || (ص) راست. ضد خطا. (منتهی الارب) (فرهنگ رشیدی). || (اِمص) راستی. (غیاث اللغات).

صیب. [ص ُ ی ُ] (ع اِ) ج ِ صوب. (منتهی الارب).

راست و درست

راست و درست

صوب

سهی، زپ، صوب

زب، فربد، سهی، زپ، صوب، ثواب

آهنگ، راستا، سمت، سو، طرف، ناحیه، درست

راستی، امتداد، محاذی، جهت، سمت، سو، صوب،
(متضاد) کجی، کژی

جانب، جهت، راستا، زی، نزد، کنار، سمت، سون، سوی، صوب، طرف، قبل، گوشه، وجه، پرتو، روشنایی، نور، سود، منفعت، نفع، خیال، گمان، توان بینایی، دید

راست و درست

(اِ.) طرف، ناحیه، (ص.) راست، درست. [خوانش: (صَ) [ع.]]

[قدیمی]
جهت، طرف، جانب،
ناحیه،

صَوْب، جهت- طرف- ناحیه- صواب (ضد خطا) -راست و درست،

نگهبان انتهای شب مزرعه به هنگام کشاورزی

98