معنی صب

صب. [ص َب ب] (ع مص) ریختن. ریختن آب و افشاندن آن. قوله تعالی: انا صببنا الماء صباً (قرآن 25/80). || توسعاً، رسیدن مصیبت. فرود آمدن بلا و نازله:
صبت علی مصائب لو انها
صبت علی الایام صرن لیالیا.
(منسوب به فاطمه (ع)).

صب الماء. [ص َب ْ بُل ْ] (اِخ) آبریزگان: هفت سال قحط افتاده در عهد او [فیروزبن یزدجرد] و باران نیامد تا خدای عز و جل رحمت کرد و باران داد و فراخی پیدا شد و آنروز از خرمی آب باران بر یکدیگر همی ریختند و آن را عید کردند و هنوز به کار دارند. این است که در تقاویم نویسند: صب الماء. (مجمل التواریخ و القصص ص 71). رجوع به آبریزگان شود.

صب ء. [ص َب ْءْ] (ع مص) بر وزن شرم، برآمدن دندان کودک و نشتر شترکره. || برآمدن سم شکافته (ظلف). || طلوع کردن ثریا. || از کیشی به کیش دیگر شدن. || راه نمودن دشمن را. || نمودار شدن. (منتهی الارب).

(مص م.) ریختن آب و مانند آن، (مص ل.) وارد آمدن مصیبت. [خوانش: (صَ بّ) [ع.]]

ریختن،
ریختن آب،

دم کرده , ریزش , ریختن , پاشیدن , القاء , تزریق , الهام

‎ ریختن، ریخته شدن آبگونه ها، شیدا دلداده، آبریزان، شیفتگی ریخته ‎ (مصدر) ریختن (آب و مانند آن)، (مصدر) رسیدن مصیبت فرود آمدن بلا

ریختن آب

صب

بامداد

گیراگیر صبح، نزدیک صبح

به صبح رساندن شب

صَبّ، (صَبَّ، یَصُبُّ) آب یا مایع یا طعامی را ریختن، ریختن، ریخته شدن..،

صَبّ، عاشق- مشتاق- شیفته- ریخته شده (آب)، به صَبابَه نیز مراجعه شود،

صب

92