معنی شابک

لغت نامه دهخدا

شابک

شابک.[ب ِ] (ع ص) طریق شابک، راه درهم و مشتبه. و اسد شابک، شیر درهم دندان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

شابک. [ب ِ] (اِخ) جائی است از منازل قضاعه در شام. (معجم البلدان):
اتعرف بالصحراء شرقی ّ شابک
منازل غزلان لها انس اطیبا
ظَللت ُ اریها صاحبی ّ و قداری
بها صاحبا من بین غرّ و اشیباً.
عدی بن الدقاع (از معجم البلدان).

فرهنگ معین

شابک

(بَ) (اِ.) شماره استاندارد بین المللی کتاب (اختصار).

حل جدول

شابک

شماره بین المللی کتاب

شماره استاندارد بین المللی کتاب


شماره استاندارد بین‌المللی کتاب

شابک


شماره استاندارد بین المللی کتاب

شابک


شماره بین المللی کتاب

شابک

عربی به فارسی

شابک

با هم بافتن , در هم بافتن , با هم امیختن , مشبک کردن

فرهنگ فارسی هوشیار

شابک

درهم پیچیده

مخفف اصطلاحات انگلیسی

شابک شماره استاندارد بین‌المللی کتاب

شابک (ISBN)، سرنام عبارت شماره استاندارد بین‌المللی کتاب شمارهٔ استاندارد شناسایی بین‌المللی است که به کتاب‌های منتشرشده منسوب می‌شود. این استاندارد در سال ۱۹۶۶ در کشور انگلیس توسط صنف کتابداران پایه گذاری شد.

این شناسه از سال ۱۹۶۰ تا پایان سال ۲۰۰۷ ده‌رقمی بوده‌است و از آغاز این سال برای افزایش دامنهٔ اختصاص شناسه، سیزده‌رقمی شده‌است.

شابک را در زبان‌هایی که از خط لاتین استفاده می‌کنند با سرواژهٔ ISBN نشان می‌دهند.

فارسی به عربی

معادل ابجد

شابک

323

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری