معنی شابک
لغت نامه دهخدا
شابک.[ب ِ] (ع ص) طریق شابک، راه درهم و مشتبه. و اسد شابک، شیر درهم دندان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).
شابک. [ب ِ] (اِخ) جائی است از منازل قضاعه در شام. (معجم البلدان):
اتعرف بالصحراء شرقی ّ شابک
منازل غزلان لها انس اطیبا
ظَللت ُ اریها صاحبی ّ و قداری
بها صاحبا من بین غرّ و اشیباً.
عدی بن الدقاع (از معجم البلدان).
فرهنگ معین
(بَ) (اِ.) شماره استاندارد بین المللی کتاب (اختصار).
حل جدول
شماره بین المللی کتاب
شماره استاندارد بین المللی کتاب
شماره استاندارد بینالمللی کتاب
شابک
شماره استاندارد بین المللی کتاب
شابک
شماره بین المللی کتاب
شابک
عربی به فارسی
با هم بافتن , در هم بافتن , با هم امیختن , مشبک کردن
فرهنگ فارسی هوشیار
درهم پیچیده
مخفف اصطلاحات انگلیسی
شابک (ISBN)، سرنام عبارت شماره استاندارد بینالمللی کتاب شمارهٔ استاندارد شناسایی بینالمللی است که به کتابهای منتشرشده منسوب میشود. این استاندارد در سال ۱۹۶۶ در کشور انگلیس توسط صنف کتابداران پایه گذاری شد.
این شناسه از سال ۱۹۶۰ تا پایان سال ۲۰۰۷ دهرقمی بودهاست و از آغاز این سال برای افزایش دامنهٔ اختصاص شناسه، سیزدهرقمی شدهاست.
شابک را در زبانهایی که از خط لاتین استفاده میکنند با سرواژهٔ ISBN نشان میدهند.
فارسی به عربی
معادل ابجد
323