معنی بکس

بکس. [ب ُ] (فرانسوی، اِ) جنگ با مشت. رجوع به بوکس شود.

بکس. [ب َ] (ع مص) غلبه کردن بر خصم. (منتهی الارب) (از آنندراج). غلبه کردن بر دشمن. (از ناظم الاطباء).

ابواسحاق بن بکس. [اَ اِ ق ِ ن ِ ب َ ک ُ] (اِخ) رجوع به ابراهیم بن بکس شود.

ابراهیم بن بکس. [اِم ِ ن ِ ب َ ک ُ] (اِخ) رجوع به ابراهیم بن بکوس شود.

Box, Pugilism

غلبه کردن بر دشمن

بکس

غلبه کردن بر خصم و دشمن

(اسم) جعبه ایست محتوی دنده های مختلف در اتومبیلها. قدرت تحرک موتور باین جعبه منتقل میشود و سپس بوسیله دسته دنده به دنده های مختلف منتقل میگردد. (بنسبت سرعت و قدرت مورد لزوم) . پوسته گری بکسی همیشه محتوی مقدار زیادی روغن واسکارزین است تا تبدیل دنده ها بسهولت انجام گیرد.

(مصدر) نادرافتادن: دوران تو نادر اوفتادست کاین حسن خدا بکس ندادست. (سعدی)

انگلیسی در فارسی گیر بوکس و گری بکس نیز می گویند دنده بار

آچار بکس

بکس نشمردن

در باره بکس

ارنست بلفورت بکس

مُلاکَمَه، مشت زنی، مسابقه یا ورزش بکس،

82