معنی وفاق
لغت نامه دهخدا
وفاق. [وِ] (ع مص) موافقه. سازگاری کردن. (غیاث اللغات). سازواری کردن. (منتهی الارب). سازواری کردن و همراهی کردن. || (اِمص) سازواری و همراهی و یک دلی. یک دلی ویک جهتی. ضد نفاق. سازش. (ناظم الاطباء):
تا هست خلاف شیعی و سنی
تا هست وفاق طبعی و دهری.
منوچهری.
از وفاق ادریس بررفت از زمین برآسمان
وز خلاف ابلیس دررفت از بهشت اندر سقر.
سنایی.
|| محبت و اتفاق. (غیاث اللغات). اتحاد و اتفاق. || معاهده. (ناظم الاطباء).
فارسی به انگلیسی
Consensus
فرهنگ فارسی هوشیار
سازگاری، مهر، یگانگی (مصدر) سازواری کردن همراهی کردن، (اسم) سازواری همراهی یکدلی مقابل نفاق:. . . . . تا باشد که ببرکت این وفاق و اتفاق دام از جای بر گرفته شود.
فرهنگ معین
(و) [ع.] (مص م.) سازگاری کردن، همکاری کردن.
مترادف و متضاد زبان فارسی
ارتباط، تناسب، توافق، ربط، سازواری، موافقت، همآهنگی، همراهی، یکدلی، یکسانی،
(متضاد) نفاق
فرهنگ عمید
با یکدیگر همکاری کردن، اتحاد،
سازگاری، سازواری،
حل جدول
فرهنگ فارسی آزاد
وُفّاق، همراهان صَدِِیق (از لغتنامه اسرار ربّانی)،
وِفاق، موافقت و همراهی، سازگاری و همکاری و همفکری، اتفاق در رأی و عمل، قبول و رضایت،
واژه پیشنهادی
وفاق
انگلیسی به فارسی
وفاق
معادل ابجد
187