معنی جزا

ceza

‎-1 (مصدر) مکافات سزای عمل کسی را دادن، (اسم) پاداش پاداشن پاداشت، (اسم) کیفر پادافره. یا جزا ء (جزای) سیئه. پاداش بدی.

سزا کیفر پاداش دانسته که در پارسی کیفر با پاداش برابر نیست پاداش پاسخ کار نیک است و کیفر پاسخ کاربد شیان پاد افراه پاد افراس

مجازات بدی، کیفر،
پاداش نیکی، مزد،

بادافره، سزا

Desert, Forfeit, Justice, Punishment, Retaliation, Wage

ناتنی – بستگان غیرخونی که از راه خوردن شیر مادر منسوب می...

(مص م.) مکافات، (اِمص.) پاداش، (اِ.) کیفر. [خوانش: (جَ) [ع. جزاء]]

پاداش

سزای عمل

بادافره، پاداش، تادیب، تلافی، تنبیه، جایزه، سزا، عقوبت، عوض، مجازات، مزد، مکافات

عقوبه

جریمه

صبح جزا. [ص ُ ح ِ ج َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) بامداد محشر. صبح قیامت. صبح روزی که اعمال مردم را کیفر یا پاداش دهند:
نفسی کز جگر سوخته آید بیرون
تا دم صبح جزا گرم بود بازارش.
صائب.

سرای جزا. [س َ ی ِ ج َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) کنایه از عالم آخرت. (برهان) (آنندراج). || بهشت. (برهان) (آنندراج) (رشیدی).

روز جزا. [زِ ج َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) روز شمار. روز قیامت. روز رستاخیز که جزای اعمال دهند.

11