معنی تنبور

تنبور. [تَم ْ] (اِ) سازی است مشهور و معرب آن طنبور باشد. (برهان). سازی است مشهور که نوازند و تنبوره نیز گویند و طنبور معرب آن است. (انجمن آرا) (آنندراج). رجوع به طنبور شود.
|| مأخوذ از فرانسه، سازی شبیه طبل کوچک که با دو چوب باریک نواخته می شود.

تار و تنبور. [رُ تَم ْ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) تار و طنبور. همه گونه آلات سازندگی. آلات نوازندگان. دف و نی.

ساز زهی کهن

مرادی

تنبور

نوعی ساز، دنبره

(تَ) [په.] (اِ.) سازی است مانند سه تار دارای کاسه ای کوچک و دسته ای دراز.

از آلات موسیقی که دارای دستۀ دراز و کاسۀ کوچک شبیه سه‌تار می‌باشد،

تنبور

Tambour

(اسم) یکی از آلتهای موسیقی ذوی الاوتار که دسته ای دراز و کاسه ای کوچک مانند سه تار دارد.

همه گونه آلات نوازندگی نوازندگان

ستون فقرات

سازهای زهی

تنبور

658