معنی کچ | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

کچ

کچ. [ک َ] (اِخ) دهی است از دهستان دلاور بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار. جلگه ای و گرمسیر. سکنه 250 تن. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

کچ. [] (اِ) صورت زشت باشد که طفلان را بدان ترسانند. (اوبهی). چنین است در فرهنگ خطی اوبهی، اما مصحف و محرف کُخ است. رجوع به کخ شود.

کچ. [ک َ] (اِخ) دهی است از دهستان باهو کلات بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار. جلگه ای و گرمسیر. سکنه 250 تن. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

کچ. [ک ُ] (اِخ) دهی است در ناحیه ٔ بارفروش مازندران. (سفرنامه ٔ مازندران رابینو بخش انگلیسی ص 119 و ترجمه ٔ آن ص 160).

کچ. [ک ُ] (اِ) فلوس ماهی باشد. (برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (آنندراج). فلس ماهی. (ناظم الاطباء). پولک ماهی. فلس. (یادداشت مؤلف). درم ماهی.

کچ. [ک َ] (اِ) اسم فارسی جص است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن). اما صورتی و یا تحریفی است از گچ. رجوع به گچ شود.

کچ. [ک ُ] (اِ) مهره ٔ سفیدی خال را گویند که قماربازان بر طاس اندازند و بدان برد و باخت کنند. (لغت محلی شوشتر خطی).

قره کچ

قره کچ. [ق َ رَ ؟] (اِخ) (کوه...) یکی از کوههای جلگه ای تهران است. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 311).

فرهنگ معین

کچ

(کُ) (اِ.) فلس ماهی.

حل جدول

کچ

فلس ماهی

فارسی به عربی

کچ

منحرف

فرهنگ فارسی هوشیار

کچ

(اسم) فلس ماهی. (اسم) گیاهی است از تیره خرزهره که چندین گونه دارد و همه دارا ی خاصیت قی آور و لینت هستند و در آسیا و جنوب اروپا و آمریکا میرویند. از این گیاه گلوکزیدی بنام سیمارین بدست آورده اند. تعداد کاسبرگها و گلبرگهای آن هر کدام 5 عدد است. میوه اش مرکب از دو برگه طویل است و دانه ها دارا ی طعم تلخ و سوزانی هستند. برخی گونه های این گیاه بعنوان گل زینتی کشت میشوند خانق الکلب قاتل الکلب اذاراقی ازاراقی کوچوله. توضیح: در برخی کتب کچوله مرادف با جوز القی ذکر شده که اشتباه است.