معنی پشمینه‌پوش

صوفی

درویش، صوفی، فقیر

پشمینه‌پوش، درویش، سالک، عارف، متصوف

درویش، صوفی، خرقه‌دار، فقیر، پشمینه‌پوش، دلق‌پوش

کسی که جامۀ پشمی بر تن می‌کند، پشمینه‌پوش،

قلندر، پشمینه‌پوش: جولقی‌ای سربرهنه می‌گذشت / با سرِ بی‌مو چو پشتِ طاس و طشت (مولوی: ۴۵)،

جایی که در آن جامه‌های دوخته و نادوخته را نگه‌داری می‌کردند، رخت‌خانه، انبار البسه: پشمینه‌پوش خرقهٴ سالوس تا نسوخت / از جامه‌خانهٴ کرمت خلعتی نیافت (کمال خجندی: لغت‌نامه: جامه‌خانه)،

طریقه و مسلکی که پیروان آن به احتراز از خواهش‌های نفسانی و اعراض از ماسوی‌اللّه دلالت می‌شوند. اهل تصوف برای رسیدن به حقیقت باید ریاضت‌هایی تحمل کنند و مراحلی به نام مراحل سلوک را بپیمایند و پیر یا مرشد آنان را در پیمودن این مراحل مدد می‌کند،
(اسم مصدر) پشمینه‌پوش شدن، صوفی شدن،

715