معنی پخت

پخت. [پ ُ] (مص مرخم) طبخ. پَزش. || مقداری از چیزی که در یک بار پزند یا در یک بار دردیگ کنند: یک پخت قهوه. یک پخت فلفل. یک پخت چای.
ترکیب ها:
-پل و پخت. دست پخت. دم پخت. مغزپخت. نیم پخت.رجوع به ردیف و رده ٔ همین کلمات شود.
|| طرز و حالت و شکل پختن. || لگد. لگد را گویند مطلقاً خواه اسب بر کسی زند و خواه آدمی و حیوانات دیگر. (برهان). تیپا.
- پخت کردن، طبخ کردن: این نانوائی پخت نمی کند.

پخت. [پ َ] (ص) پَخ. مسطح. پَهن. پَخش. آنکه چیزی در زیر پای آدمی یا حیوان دیگر یا در زیر چیزی دیگر پهن شده باشد. (برهان). || (اِ) از اتباع و مزدوجه ٔ رخت است و در شمس اللغات آمده که پخت بالفتح با باء فارسی مترادف رخت است:
وقتست کز فراق تو و سوز اندرون
آتش درافکنم به همه رخت و پخت خویش.
حافظ.
گر موج خیز حادثه سر بر فلک زند
عارف به آب تر نکند رخت و پخت خویش.
حافظ.

چهل پخت. [] (اِخ) (کوه...) نام کوهی بنواحی شمال شرقی در مغرب جاجرم است.

دست پخت.[دَ پ ُ] (ن مف مرکب) دست پز. پخته ٔ دست و پرورده ٔ دست. (غیاث). چیزی که به دست پخته باشند اعم از آنکه حیوان بود یا نبات. (آنندراج). غذایی که شخص با دست خودش پخته و بدقت ترتیب داده باشد. (ناظم الاطباء).
- دست پخت فلان، یعنی که خود او پخته نه طباخ او. که او بشخصه آنرا پخته: این غذا دست پخت فلان خانم است. (یادداشت مرحوم دهخدا). دست پخت او خوب است، یعنی خوب طبخ کند. دست پختش خوب است یا دست پخت فلان بد نیست، یعنی طعامها نیکو پزد. (یادداشت مرحوم دهخدا). || بر طعام مطبوخ نیز اطلاق کنند. (آنندراج):
از دست پخت طبع تو بالذت است و بس
بر خوان عقل هرکه شود میهمان علم.
عرفی (از آنندراج).
|| دست پرورده:
همان روشنک را که دخت من است
بدان نازکی دست پخت من است.
نظامی.

Bake, Firing, Oblate

رخت: گر موج‌خیز حادثه سر بر فلک زند / عارف به آب تر نکند رخت‌وپخت خویش (حافظ: ۵۸۸)،

پَخ

پختن

بخار.

طبخ

بخار، طبخ

(پَ) (اِ.) نک پخ.

عمل یا فرایند پختن، هر یک از نوبت های پختن محصولی به ویژه آن چه در تنور یا کوره پخته می شود، لگد مطلقاً، خواه اسب بر کسی زند و خواه آدم و حیوانات دیگر. [خوانش: (پُ) (اِ.)]

آشپزی، طباخی، طبخ

مسطح، پهن، پخش

بخار.

1002