معنی هتاک
لغت نامه دهخدا
هتاک. [هََ ت ْ تا] (ع ص) در عربی صیغه ٔ مبالغه از ماده ٔ هتک بسیار پرده در. (ناظم الاطباء). و در فارسی، آنکه پرده از کارهای پوشیده ٔ مردمان بر می دارد و عیبهای نهفته ٔ مردم را فاش میکند. (ناظم الاطباء). پرده در، یعنی کسی که پرده از راز مردم بدرد. (آنندراج) (غیاث). آبدهان. || مرد پلید و بیشرم. (ناظم الاطباء).
فارسی به عربی
عدیم الاحترام
فرهنگ معین
(هَ تّ) [ع.] (ص.) بدزبان، کسی که مردم را رسوا می کند.
فرهنگ عمید
کسی که پرده از کارهای نهفته و عیبهای پوشیدۀ مردم بردارد، کسی که مردم را رسوا و بیآبرو کند، پردهدر،
بدزبان،
حل جدول
پرده در، بد زبان، بی ادب
بددهن
هتاک
بدزبان
هتاک
بد دهان و دشنام گو
هتاک
پرده در
هتاک
دشنام گو
هتاک
بددهن و دشنامگو
هتاک
دشنامگو و فحاش
هتاک
مترادف و متضاد زبان فارسی
بددهان، پردهدر، دریده، رسواگر، فحاش، فضاح، وقیح، هاتک
فرهنگ فارسی هوشیار
پرده در، بی شرم مرد (صفت) بسیار پرده در، مردپلید وبی شرم.
انگلیسی به فارسی
هتاک
معادل ابجد
426