معنی نامطبوع

نامطبوع. [م َ] (ص مرکب) ناپسند. ناگوار. نامقبول. ناخوش. مکروه. آنچه طبیعت از آن نفرت دارد. بر خلاف طبیعت و درشت. (ناظم الاطباء). ناخوشایند: لاجرم در بزرگی نامقبول و نامطبوعند. (گلستان). || بی رحم. || بیقدر. حقیر. (ناظم الاطباء). || به چاپ نارسیده. که طبع نشده است. چاپ نشده. غیرمطبوع. خطی.

Disagreeable, Nasty, Obnoxious, Unpleasant, Unsavory

ناگوار

ناپسند، ناخوشایند، نادلپذیر، نادلپسند، نادلچسب، نادلنشین، نفرت‌انگیز،
(متضاد) مطبوع

ناخوش، نامقبول، ناگوار، ناپسند

Eklig, Garst, Garstig, Hart, Schwer, Übel, Unappetitlich, Unartig

بد

(مَ) [فا - ع.] (ص مف.) ناخوشایند.

آنچه طبع از آن نفرت داشته باشد، ناپسند، ناخوشایند،

ناخوشایند

گند

گندیده

ناگوار، ناپسند

ناگوار، ناپسند

بشده، شریر، غیر سار، فاسد، مرفوض، معیب

sgradevole

178