معنی ماچ

بوسه،
* ماچ کردن: (مصدر متعدی) [عامیانه] بوسیدن،

Kiss, Osculation, Smack

ماچ. (اِ) بوسه. (جهانگیری). بوسه و قبله. (ناظم الاطباء). بوسه است که به عربی قُبله گویند. (برهان). بوسه و مصدر آن ماچیدن است. (از آنندراج). بوس. بوسه. قبله. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- ماچ و بوسه، بوس. ماچ. بوسه ای چند.

ماچ کردن. [ک َ دَ] (مص مرکب) بوسیدن. بوسه زدن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

ماچ دادن. [دَ] (مص مرکب) گذاشتن که کسی او را ببوسد. بوسه دادن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

(اِ.) بوسه، بوسه ای که معمولاً با صدا همراه است.،~ مالی کردن پیاپی بوسیدن.

بوسه.

بوسه خودمانی، بوسه

بوسه خودمانی

بوسه

ببوس بوسه بده

بوسه و قبله، بوس، ماچیدن

بوسه است.

بوس، بوسه

بوسه دادن، بوسیدن، بوس دادن،
(متضاد) بوسه گرفتن

سفینه الحمل، صفعه

44