معنی مؤخره

پی گفتار، بخش پایانی کاری، بخش یا پاراگراف آخر در یک کتاب یا نوشته

پی‌گفتار، بخش پایانی کاری، بخش یا پاراگراف آخر در یک کتاب یا نوشته

پیگفتار

مؤخره

مؤخره

مؤخره

غُبْر، بقیه-مؤخره- تتمه (اَغْبار)،

غُبَّر، بقیه- مؤخره (جمع:غُبَرّات)، ایضاً جمع غابِر می باشد- به معانی غابِر مراجعه شود،

دُبُر، پشت- عقب- دنباله و مؤخره- آخر- (ضد قُبُل)، (جمع:اَدبار)

ذَیل، دامَن-پائین لباس- ته- زیر- دُم، آخرو دنبال هرچیز- حاشیه و مؤخره ای که بر کتاب و معمولاً در پایان آن می نویسند- حقارت و خواری- ذُلّ- (جمع:اَذیال-ذُیُول- اَذیُل)

کَلِمات مَکْنُوْنَه، از جواهر ثمینه خزانه‌ الهی است که در دو قسمت عربی و فارسی از قلم اعلی در بغداد در سال 1274 هجری قمری (1858) نازل گردیده است (بذیل صحیفه فاطمیّه نیز مراجعه شود) قسمت عربی یک مقدمه و 71 قطعه دارد که هر کدام لوءلوئی لالاست و قسمت فارسی 82 قطعه و یک مؤخره که هر کدام گوهری بی همتاست،

845