معنی صدقه

Alms, Charity, Handout, Largess, Largesse, Offering

زکاه، صدقه

صدقه. [ص ُ دُ ق َ] (ع اِ) دست پیمان. (منتهی الارب).

صدقه. [ص َ دُ ق َ] (ع اِ) کابین زن. ج، صُدقات. (منتهی الارب). دست پیمان. (منتهی الارب). کاوین. (مهذب الاسماء) (ترجمان علامه ٔ جرجانی). کابین. (مهذب الاسماء). صداق. شیربها. مهر.

صدقه خواستن. [ص َ دَ ق َ / ق ِ خوا / خا ت َ] (مص مرکب) گدائی کردن. تکدی کردن. دریوزه کردن. رجوع به صدقه شود.

قربان صدقه.[ق ُ ص َ دَ ق َ / ق ِ] (اِ مرکب) قربان صدقه ٔ کسی رفتن، به او پیاپی «قربانت شوم » و «تصدقت گردم » گفتن.

صدقه دادن. [ص َ دَ ق َ / ق ِ دَ] (مص مرکب) تصدق. (مصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (دهار). تزکی. (تاج المصادر بیهقی). چیزی در راه خدا دادن: چندان صدقه دادند که آن را اندازه نبود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 517). رجوع به صدقه شود.

(صَ دَ قِ) [ع. صدقه] (اِ.) آن چه از مال که برای رضای خدا به بینوایان دهند.

بلاگردان، خیر، خیرات، خیریه 2، تصدق، زکات

آنچه بدرویش دهند در راه خدایتعالی، آنچه در راه خدا به بینوایان بدهند

elemosina

carità

آرازش

آنچه در راه خدا به بینوایان می‌دهند به ‌جهت ثواب، چیزی که کسی برای سلامت خود و دفع بلا به مردم فقیر و مستحق می‌دهد، صدقۀ سر، صدقه‌سری،

بلاگردان

اگر عالمی بیند که صدقه داد، دلیل است که از عمر او فائده به مردم رسد. اگر بیند پادشاه صدقه داد، دلیل که عدل او به همه کس رسد. - محمد بن سیرین

199