معنی سوج | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

سوج

سوج.[] (اِ) به معنی سوز که از سوختن باشد. (برهان).

فرهنگ معین

سوج

(اِ.) سوز.

فرهنگ عمید

سوج

سوز

فرهنگ فارسی هوشیار

سوج

نرم رفتن (اسم) حرارت سوزش تاب، سوزشی که از درد جسمی یا روحی حاصل آید التهاب. یا سوز و گداز. شور و اشتیاق بسیار که غم افزا و گدازنده باشد، یکی از گوشه های همایون، داغ کی، اضطراب آشفتگی خاطر، کینه رشک، عشق محبت، اشعاری که در رثای کسی گویند مرثیه، (اسم) در ترکیبات به معنی سوزنده آید جهان سوز خانمانسوز عالم سوز.

گس اویل

انگلیسی سوج