معنی تاژ

تاژ. (اِخ) تاجه، شطی است به اسپانیا و پرتقال که نواحی «ارنجویس « » طلیطله » و «طلیبره » را مشروب می سازد و به اقیانوس اطلس می ریزد. رجوع به «تاجه » (رود) شود.

تاژ. (اِ) خیمه. (لغت فرس اسدی) (برهان) (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ اوبهی) (فرهنگ سروری) (آنندراج) (انجمن آرا) (فرهنگ ضیاء) (فرهنگ نظام) (ناظم الاطباء). چادر. (فرهنگ نظام) (فرهنگ ضیاء) (ناظم الاطباء). خانه ٔ کرباسی. (برهان) (انجمن آرا). سایبان. (انجمن آرا). ستاره. (انجمن آرا) (فرهنگ ضیاء). شامیانه. (آنندراج) (انجمن آرا) (فرهنگ ضیاء):
خسرو غازی آهنگ بخارا دارد
زده از غزنین تا جیحون تاژ و خرگاه.
بهرامی (از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 90).
|| لطیف و نازک. (برهان). نازک و ظریف و لطیف. (ناظم الاطباء). || تازیانه. (ناظم الاطباء).

خیمه، چادر: خسرو غازی آهنگ بخارا دارد / زده از غزنین تا جیحون تاژ و خرگاه (بهرامی: شاعران بی‌دیوان: ۴۱۱)،

نازک، ظریف، لطیف،

خیمه، سراپرده، لطیف، نازک. [خوانش: (اِ.)]

ظریف و لطیف

تاژ

‌ تاژ

تاژ

دخترانه و پسرانه، لطیف، نازک، نام پسرفرواک برادر هوشنگ پادشاه پیشدادی

خیمه، چادر، سایبان و بمعنی لطیف

تاژ نشینان تاژ داران (تاژ خیمه) چادرنشینان

تاژ نشینان تاژ داران (تاژ خیمه) چادرنشینان

‎ تاژ افراشتن، به تاژرفتن (تاژ خیمه) چادر نشینی

لطیف و نازک

1401