معنی النج

النج. [اَ ن َ] (یونانی، اِ) حکیم مؤمن در تحفه (ص 32) آرد: النج لغت یونانی بمعنی اصل است، و آن بیخ نباتی است شبیه به زردک، ساقی باریک بقدر یک شبر، و گلی سفید مانند گل زردک و تخمی سفید و طولانی و خالدار که طول آن کمتر از برنج است دارد و در سر شاخه های آن قبه ای مثل جوز است. بهترین آن هندی است. در آخر دوم گرم و خشک و با اندک تلخی است. مؤلف تذکره سرد و تر در سیم میداند و بالخاصه تخم آن را جهت شری از هر خلطی که باشد مجرب میداند و باید روز اول نیم درهم آن را با سه اوقیه سکنجبین بنوشند و روز دوم نیم مثقال، و روز سوم یک درهم و یک مثقال. برگ و ثمر و ساق هر یک که باشد با شراب و عسل جهت سقوط مشیمه مجرب دانسته اند و بیخ آن برای تقطیر بول رطوبی نافع است - انتهی. و رجوع به تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ج 1 ص 58 شود.

قطیعه ٔ ابی النجم. [ق َ ع َ ی ِ اَ بِن ْ ن َ] (اِخ) این قطیعه در جانب غربی بغداد و منسوب به ابوالنجم خراسانی یکی از سران لشکر منصور است. ام سلمه دختر ابوالنجم نزد ابومسلم خراسانی بود. این قطیعه به قطیعه ٔ زهیر پیوسته و اینک ویران است. (معجم البلدان).

لنج. [ل َ] (اِ) سدر. (بحر الجواهر). النج. (تحفه ٔ حکیم مؤمن).

ریشه‌ای شبیه زردک، متعلق به گیاهی با ساقۀ ستبرو گل‌های سفید که در طب قدیم کاربرد داشته،

ریشه نباتی شبیه زردک

النج

84