معنی پرخور
لغت نامه دهخدا
پرخور. [پ ُ خوَرْ / خُرْ رْ] (نف مرخم مرکب) اَکول. بسیارخوار. پرخوار. جَوّاظ. شکمخواره. بُلَع. بُلَعه.بولع. مِبلع. مقابل کم خور. و رجوع به پرخوار شود.
فارسی به ترکی
obur
فرهنگ عمید
آنکه بسیار غذا بخورد، بسیارخوار،
مترادف و متضاد زبان فارسی
اکول، بسیارخور، پرخوار، پرخوار، رژد، شکمباره، شکمپرست، شکمو،
(متضاد) کمخوراک
فارسی به عربی
شاره
فارسی به ایتالیایی
واژه پیشنهادی
فرهنگ معین
(پُ. خُ) (ص فا.) آن که بسیار می خورد.
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Gluttonous, Piggish, Trencherman, Voracious
معادل ابجد
1008