معنی پارکه
لغت نامه دهخدا
پارکه. [ک ِ] (فرانسوی، اِ) اداره ٔ مدعی عمومی. دادسرا. || محوطه ای از بورس که دلالان هنگام داد و ستددر آنجا گرد آیند. || مجموع دلالان بورس.
دادسرا
دادسرا. [س َ] (اِ مرکب) پارکه. اداره ٔ مدعی العموم. محل کار دادستان و دادیاران و بازپرسان. و آن سه باشد: 1- دادسرای شهرستان، دادسرایی که در معیت دادگاههای شهرستان کار کند و دارای دادستان و بازپرس است.2- دادسرای استان، دادسرایی که در معیت دادگاه استان بکار پردازد و دارای دادستان و دادیار است ولی بازپرس ندارد و بر دادسرای شهرستان نظارت کند. 3- دادسرای تمیز، دادسرایی که در معیت دیوان عالی تمیز (دیوان کشور) کارکند و فاقد بازپرس است اما دارای دادستان (دادستان کل کشور) و معاونینی است و بر همه ٔ دادسراهای کشور نظارت کند. دادسرای دیگری در تشکیلات عدلیه هست و آن دادسرای عالی انتظامی قضاه است که در معیت دادگاه عالی انتظامی قضاه بکار بپردازد و بتخلفات قضاه رسیدگی کند و دارای دادستان و معاونین است و منحصراً در مرکز کشور باشد.
فرهنگ فارسی هوشیار
فرانسوی داد سرا دادستانی (اسم) اداره مدعی عمومی دادسرا. توضیح سابقا در محاکم فرانسه محل مدعیان عمومی و صاحبان دعا وی را در جایی پایین تر از هیئت قضات تعیین میکرده اند. از این رو آن اداره و دادگاه بنام پارکه نامیده شده است.
دادسرا
(اسم) اداره ای در دادگستری که تحت نظر داد ستان کار کند اداره مدعی عمومی یا دادسرای نظامی استان اداره ای در دادگستری که مرکب است از یک دادستان و یک دادیار برای هر شعبه پارکه استیناف. یا دادسرای شهرستان اداره ای در دادگستری که مرکب است یک دادستان و یک دادیار پارکه بدایت.
گویش مازندرانی
تکه تکه، پاره پاره
پارکه
واحد آبادی، تکه
کم پارکه
قسمت بالای سماور که قوری در آن قرار گیرد
فرهنگ معین
(کِ) [فر.] (اِ.) دادسرا.
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
228