معنی وه

وه وه. [وَه ْ وَه ْ] (صوت) خه خه. زه زه ! به به. بخ بخ. بارک اﷲ. آفرین. احسنت. تبارک اﷲ. ماشأاﷲ. به نام ایزد. تعالی اﷲ. زه. زهی. (یادداشت مرحوم دهخدا). وه وه کلمه ای است دال بر تعجب و شگفتی. شگفتا. عجبا. (انجمن آرا):
ای سرو بلند قامت دوست
وه وه که شمایلت چه نیکوست.
سعدی.
وه وه آن غمزه ٔ به موقع او
خه خه آن خنده ٔ به هنگامش.
(از مؤلف انجمن آرا).

وه. [وِه ْ] (ص) به. نیک. (حاشیه ٔ برهان چ معین).

وه. [وَه ْ] (صوت) کلمه ای است که در محل تحسین گویند، و آن را مکرر نیز کنند. (از انجمن آرا) (آنندراج). کلمه ای است که در محل انتعاش طبیعت به طریق تحسین گویند. (برهان). کلمه ٔ تعجب و تحسین و افسوس. (غیاث اللغات). کلمه ای است دال بر تحسین و تعجب و شگفتی:
وه که سدّ ره من جان و دل است
که به سد ره مقری خواهم داشت.
خاقانی.
وه که به یک بار پراکنده شد
آنچه به عمری بُدَم اندوخته.
سعدی.
وه که گر مرده بازگردیدی
در میان قبیله و پیوند
رد میراث سخت تر بودی
وارثان را زمرگ خویشاوند.
سعدی.
وه چه بخت است این که گر جام شراب آرم به دست
میشود بردست من از بخت وارون آبله.
وحشی.
وه چه خوب آمدی صفا کردی
چه عجب شد که یاد ما کردی.
ایرج میرزا.

وه. [وَه ه] (ع اِ) اندوه. (منتهی الارب). حزن. (از اقرب الموارد). گویند: وَه ّ من هذا؛ به تنوین، یعنی وَه ّ، چون اف اف. (از منتهی الارب).

Aha

(صفت) کلمه ایست دال بر: الف - تعجب شگفتی: وه چه بخت است این که گرجام شراب آرم بدست میشود بر دست من از بخت وارون آبله. (وحشی) ب - تحسین آفرین: ((وه چه خوب آمدی صفا کردی چه عجب شد که یاد ما کردی خ)) (ایرج میرزا) (صفت) نیک.

(صفت) کلمه ایست دال بر تعجب و شگفتی شگفتا خ عجباخ

در هنگام تعجب از خوبی و زیبایی چیزی گفته می‌شود: وه چه خوب آمدی صفا کردی / چه عجب شد که یاد ما کردی (ایرج‌میرزا: ۲۰۴)،

به، نیک، خوب،

وَه

(وِ) (ص.) بِه، نیک.

(وَ) (صت.) کلمه ای است دال بر: الف - تعجب، شگفتی. ب - تحسین، آفرین.

او

برای

او وی

کلمه شگفتی، کلمه تحسین

11