معنی نورافشان
لغت نامه دهخدا
نورافشان. [اَ] (نف مرکب) هر چیزی که نور و روشنائی از وی پراکنده و منتشر گردد. (ناظم الاطباء). نورپاش. (آنندراج). نورافشاننده:
در دلو نورافشان شده زآنجا به ماهی دان شده
ماهی از او بریان شده یکماهه نعما داشته.
خاقانی.
فارسی به انگلیسی
Lampshade, Refulgent, Scintillant
فرهنگ عمید
نوردهنده، پرتوافکن،
نام های ایرانی
دخترانه، نور (عربی) + افشان (فارسی) آنچه از خود نور و روشنایی منتشر می کند، نورپاش
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) آنچه که نور باطراف خود پراکند پرتوافکن.
واژه پیشنهادی
انگلیسی به فارسی
فرهنگ پهلوی
نورافشان
برق و الکترونیک
درخشان، نورافشان
معادل ابجد
688