معنی نورافکن

لغت نامه دهخدا

نورافکن

نورافکن. [اَ ک َ] (نف مرکب) نورافشان. که نور و روشنی بر اشیاء افکند. || (اِ مرکب) چراغ برق قوی که در سرپوش شفافی تعبیه شده و چون آن را روشن کنند به سبب شفافی و جلای سرپوش، نورش مضاعف شود و تا دوردست را روشن کند.

فارسی به انگلیسی

نورافکن‌

Floodlight, Klieg Light, Spotlight

فرهنگ معین

نورافکن

(اَ کَ) (اِ.) چراغ های برق پرنور که برای روشن ساختن محوطه های وسیع به کار برده می شود، پروژکتور.

فرهنگ عمید

نورافکن

چراغ برق پرنور که برای دیدن جاهای دور یا روشن ساختن محوطه‌ای وسیع به کار می‌برند،

حل جدول

نورافکن

معادل فارسی پروژکتور

پروژکتور

پروژکتور، پرتوافکن


مخترع نورافکن صحنه تئاتر

درومونه

مترادف و متضاد زبان فارسی

نورافکن

پروژکتور، پرتوافکن، نورافشان

فرهنگ فارسی هوشیار

نورافکن

(صفت واسم) چراغ برقی پر نور که برای روشن کردن حوزه ای وسیع یا نقاط دور دست بکاررود.

فارسی به ایتالیایی

نورافکن

riflettore

واژه پیشنهادی

معادل ابجد

نورافکن

407

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری