معنی مرتعش

مرتعش. [م ُ ت َ ع ِ](ع ص) رعشه دار. لرزان.(غیاث اللغات). لرزنده.(آنندراج). مرتعد.(یادداشت مرحوم دهخدا). که لرزش و ارتعاش دارد. رجوع به ارتعاش شود:
مرتعش را کی پشیمان دیده ای
بر چنین جبری تو برچفسیده ای.
مولوی.
ز آن پشیمانی که لرزانیدیش
چون پشیمان نیست مرد مرتعش.
مولوی.
این شنیدم لیک پیری مرتعش
دست لرزان جسم تونامنتعش.
مولوی.

Quavery, Trembly, Tremulous, Vibrant, Wobbly

(مُ تَ عِ) [ع.] (اِفا.) لرزان، لرزنده، دارای ارتعاش.

لرزان

لرزان

لرزان، لرزنده،

رعشه‌ناک، لرزان، لرزنده، متزلزل

به‌ارتعاش درآمدن، لرزان شدن

مرتجف

ارتجف، جره

ارتجف

لرزان، رعشه دار، لرزنده

فرویدن

مُرتَعِش، لرزنده، مضطرب، مرتجف (اسم فاعل از اِرتِعاش)،

Qua.ker [noun], Qua.ker [noun]

Beben [noun], Gefäß (n), Kreischen, Krug (m)

1010