معنی فکر

فرهنگ عمید

فکر

فکرت

فعالیت آگاهانۀ ذهن برای دریافتن چیزی، اندیشه،
محصول فعالیت ذهنی،
مشغولیت ذهنی،
ذهن،
برنامه، هدف،
توجه، نگرانی،
* فکر کردن: (مصدر لازم) اندیشه کردن، اندیشیدن،

حل جدول

فکر

سگال، اندیشه

سگال

اندیشه، سگال

اندیشه

فرهنگ واژه‌های فارسی سره

فکر

اندیشه

مترادف و متضاد زبان فارسی

فکر

اندیشه، پندار، تامل، تعقل، تفکر، سگالش، خاطره، خاطر، یاد، نظریه، انگار، تصور، خیال، فرض، گمان، وهم، رای، عقیده، قصد، نیت، کله، مغز، صرافت

فارسی به ترکی

فکر‬

fikir, düşünce

فارسی به عربی

فکر

رای، عقل، فکر، فکره، مفهوم

فرهنگ فارسی هوشیار

فکر

اندیشه

فارسی به ایتالیایی

فکر

pensiero

mente

فارسی به آلمانی

فکر

Meinung [noun]

لغت نامه دهخدا

فکر

فکر. [ف ِ ک َ] (ع اِ) ج ِ فکره و فِکری ̍. (از اقرب الموارد). ج ِ فکرت. (فرهنگ فارسی معین):
خدای در سر او همتی نهاد بزرگ
چنانکه گنج به رنج است از آن ودل به فکر.
فرخی.
از که پرسی بجز از دل تو بد و نیک جسد
چون همی دانی کو معدن علم و فکر است.
ناصرخسرو.
یک همت تو حاصل گرداندم همم
یک فکرت تو زایل گرداندم فکر.
مسعودسعد.
مرگ یاران شنیدم از ره گوش
دلم امروز کشته ٔ فکر است.
خاقانی.
- فکر داشتن، اندیشیدن. در فکر فرورفتن:
از این سرای بدر هیچ می نداند چیست
از آن سبب همه ساله به دل فکر دارد.
ناصرخسرو.
رجوع به فکرت شود.

فکر. [ف َ / ف ِ] (ع اِ) اندیشه. ج، افکار. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد):
من اندر چنین روز و چندین نیاز
به اندیشه در، گشته فکرم دراز.
فردوسی.
فکر و تدبیرش صرف نمیشود مگر در نگهبانی حوزه ٔ اسلام. (تاریخ بیهقی).
- امثال:
فکر نان کن که خربوزه آب است، دنبال اصل برو، کار باید از پایه درست باشد. (از یادداشتهای مؤلف).
- از فکر افتادن، از یاد رفتن:
ز شغل عشق نی کافر شناسد نی مسلمانم
ز فکر مؤمن افتادم، ز یاد برهمن رفتم.
شفائی (از آنندراج).
- به فکر رفتن، متفکر شدن. اندیشه کردن. (فرهنگ فارسی معین).
- به فکر فرورفتن، به فکر رفتن. (فرهنگ فارسی معین).
- فکر چیزی کردن، درصدد تهیه ٔ آن برآمدن. (یادداشت مؤلف):
آخرالامر گل کوزه گران خواهی شد
حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی.
حافظ.
|| حاجت. (از منتهی الارب). و در این معنی به فتح اول افصح است. (از اقرب الموارد). || تردد قلب به نظر و تدبر به طلب معانی. (از اقرب الموارد). حرکت ذهن از مطلوب به مبادی و باز از مبادی به مطلوب، و مراد از مبادی معلومات است. (یادداشت مؤلف). || (مص) اندیشیدن. (منتهی الارب). اعمال نظر و تأمل در چیزی، و گویند بهفتح اول مصدر و به کسر اسم است. (از اقرب الموارد).


کوته فکر

کوته فکر. [ت َه ْ ف ِ] (ص مرکب) کوتاه فکر. رجوع به کوتاه فکر شود.


پریشان فکر

پریشان فکر. [پ َ ف ِ] (ص مرکب) پراکنده فکر. سرگشته. || مضطرب.

عربی به فارسی

فکر

هوش , فهم , قوه درک , عقل , خرد , سابقه , مباهات , بهترین , سربلندی , برتنی , فخر , افاده , غرور , تکبر , سبب مباهات , تفاخر کردن , گمان , اندیشه , فکر , افکار , خیال , عقیده , نظر , قصد , سر , مطلب , چیزفکری , استدلا ل , تفکر

فرهنگ معین

فکر

(فِ کْ) [ع.] (اِ.) اندیشه، ج. افکار.

(فِ کَ) [ع.] (اِ.) جِ فکرت.

کلمات بیگانه به فارسی

فکر

اندیشه

فارسی به انگلیسی

فکر

Head, Headpiece, Idea, Impression, Mind, Reflection, Thinking, Thought

معادل ابجد

فکر

300

قافیه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری