معنی غفور

غفور. [غ ُ] (ع اِ) ج ِ غُفر و غَفر، به معنی بزغاله ٔ کوهی. (از اقرب الموارد). رجوع به غفر شود.

غفور. [غ َ] (ع ص) آمرزگار.ج، غُفُر. (منتهی الارب) (آنندراج). آمرزنده ٔ گناه. (ترجمان علامه ٔ جرجانی). آمرزنده. (دهار). آمرزنده و پوشنده ٔ گناه. (مهذب الاسماء). غَفّار. عَفُوّ. صفوح.صَفّاح. || (اِخ) یکی از صفات باری تعالی است، یعنی ساتر گناه بندگان خود. (منتهی الارب) (آنندراج). نامی از نامهای خدای تعالی. اسمی از اسماء صفات الهی: ان اﷲ لغفور رحیم. (قرآن 18/16)، یعنی به تحقیق خدا آمرزنده ٔ مهربان است:
که شناسد که چیست از عالم
غرض کردگار فرد غفور.
ناصرخسرو.
رحمت بارخدایی که کریمست و لطیف
کرم بنده نوازی که غفور است و ودود.
سعدی.
دست حاجت چو بری پیش خداوندی بر
که کریم است و رحیم است و غفور است و ودود.
سعدی.

غفور. [غ ُ] (ع مص) به معنی غَفر (مص) و غفران. (از اقرب الموارد). رجوع به غفر و غفران شود.

آمرزگار

بسیار آمرزنده، آمرزنده گناه، آمرزگار، پوشنده گناه

بسیار آمرزنده

بسیارآمرزنده

آمرزگار، آمرزنده، غفار

بسیار آمرزنده، آمرزگار

ای آمرزنده (ندا) ای آمرزنده (خدای) خ: درویشی را دیدم سر بر آستان کعبه همی مالید و می گفت: یا غفور و یا رحیم تو دانی که از ظلوم جهول چه آید.

غَفُوْر، بسیار آمرزنده- بخشنده گناه- یکی از صفات الهی،

(غَ) [ع.] (ص.) از صفات خداوند به معنای آمرزنده.

بسیارآمرزنده، پوشندۀ گناه، آمرزندۀ گناه، آمرزگار،
(اسم، صفت) از صفات باری‌تعالی،

بخشایشگر، آمرزگار، بخشاینده

پسرانه، بخشاینده و آمرزنده گناهان، از نامهای خداوند

1286