معنی شتردار

شتردار. [ش ُ ت ُ] (نف مرکب، اِ مرکب) اشتردار. ساربان.ساروان. جمّال. شتربان: بیایید ای شترداران ببندید محمل زینب. (یادداشت مؤلف). || کاروانی که با شتر حمل متاع و کالا میکند. (ناظم الاطباء). || مالک و نگهبان شتر. رجوع به اشتردار شود.

شترداری. [ش ُ ت ُ] (حامص مرکب) عمل شتردار. نگهبانی شتر. ساربانی. ساروانی. شتربانی. || شتر داشتن و مالک شتر بودن. رجوع به اشترداری شود.

ساروان. [رْ / رِ] (اِ مرکب) بمعنی ساربان است که شتردار باشد. (شرفنامه ٔ منیری) (انجمن آرا) (آنندراج). ساربان است که نگه دارنده و محافظت کننده ٔ شتر باشد. چه در فارسی «با» را به «واو» تبدیل میکنند. (برهان). شتربان. اشتربان. اشتروان. شتروان. شتردار. جمال. حفیظ. حداء. خائل:
بفرمود تا ساروان دو هزار
بیاورد اشتر برِ شهریار.
فردوسی.
شتربود بردشت ده کاروان
بهر کاروان بریکی ساروان.
فردوسی.
بدستور فرمود تا ساروان
هیون آرد از دشت صد کاروان.
فردوسی.
زده خیمه گردش بسی ساروان
گله ساخته ز اشتران کاروان.
اسدی (گرشاسبنامه).
رجوع به ساربان شود.

کسی که شتر دارد و با شتر از جایی به جای دیگر بار می‌برد، شتربان، ساربان،

شتردار، شتربان، ساربان،

نگهبان شتر، شتربان، اشتربان، شتردار،

ساربان

شتردار

شتردار، قافله سالار، شتربان، ساروان

شتردار

بمعنی ساربان است که شتردار باشد

شبان، شترچران، شتردار

ساربان، شتردار، شترسوار، ساربان،

ساروان، شتردار، شتربان، قافله‌سالار،
(متضاد) کاروانی

جَمّال، صاحب شتر، شتردار -شتربان (جمع:جَمّالَه)،

1105