معنی محضردار
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
(~.) [ع - فا.] (ص فا.) صاحب دفتر اسناد رسمی، سردفتر.
مترادف و متضاد زبان فارسی
سردفتر، دفترخانهدار، متصدی محضر
فرهنگ فارسی هوشیار
صاحب امتیاز دفتر ثبت اسناد رسمی، سردفتر، کسی که بر حسب موازین قانونی مسئول دفتر اسناد رسمی یا ازدواج و طلاق است
فرهنگ عمید
صاحب دفتر اسناد رسمی، سردفتر،
حل جدول
سردفتر
سردفتر
محضردار
صاحب دفتر اسناد رسمی
محضردار
وَ لْیَکْتُبْ بَیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِٱلْعَدْلِ
محضردار بنویسد (بقره/282)
فارسی به انگلیسی
Registrar
فارسی به ایتالیایی
notaio
واژه پیشنهادی
محضردار
معادل ابجد
1253