معنی سودجو
لغت نامه دهخدا
سودجو. (نف مرکب) سودطلب. نفعجو. فایده خواه.
فرهنگ عمید
کسی که پیوسته در طلب سود و بهره باشد، سودجوینده،
مترادف و متضاد زبان فارسی
فارسی به انگلیسی
Profiteer, Self-Seeker
فرهنگ فارسی هوشیار
نفع جو، فایده خواه
انگلیسی به فارسی
سودجو
ترکی به فارسی
سودجو
واژه پیشنهادی
سودجو
ایتالیایی به فارسی
کار چاق کن , سودجو.
معادل ابجد
79