معنی ساقدوش

لغت نامه دهخدا

ساقدوش

ساقدوش. (اِ مرکب) شاه بالا. (جهانگیری). در ترکی کسی که چون داماد به عروسی سوار شود یکی را که همسن و همبالای او باشد به لباس زیبا آراسته ردیف او سازند و آن را بفارسی شاه بالا گویند. (آنندراج). شهباله. (ناظم الاطباء). شاه بالا که بر جانب راست داماد یا عروس ایستد. و این کلمه مرکب است از «ساق ترکی، بمعنی راست و یمین » و دوش فارسی بمعنی کتف در مقابل سُل دوش. ساغدوش. || مجازاً بمعنی قرین و نظیر استعمال کنند. (آنندراج). همدم و رفیق و یار و همسر. (ناظم الاطباء).

فرهنگ معین

ساقدوش

(قْ) [تر - فا.] (اِ.) کسی که شب عروسی دوش به دوش داماد حرکت می کند.

حل جدول

ساقدوش

شاه‌بالا

شه بالا

شه‌بالا

مترادف و متضاد زبان فارسی

ساق‌دوش

شاه‌بالا، همراه، ملازم (داماد یا عروس در شب زفاف)

فارسی به انگلیسی

ساقدوش‌

Best Man, Bridesmaid, Usher

فرهنگ فارسی هوشیار

ساقدوش

کسی که شب عروسی دوش بدوش داماد راه میرود و او را شاه بالا هم میگویند

معادل ابجد

ساقدوش

471

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری