ساقدوش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

ساقدوش. (اِ مرکب) شاه بالا. (جهانگیری). در ترکی کسی که چون داماد به عروسی سوار شود یکی را که همسن و همبالای او باشد به لباس زیبا آراسته ردیف او سازند و آن را بفارسی شاه بالا گویند. (آنندراج). شهباله. (ناظم الاطباء). شاه بالا که بر جانب راست داماد یا عروس ایستد. و این کلمه مرکب است از «ساق ترکی، بمعنی راست و یمین » و دوش فارسی بمعنی کتف در مقابل سُل دوش. ساغدوش. || مجازاً بمعنی قرین و نظیر استعمال کنند. (آنندراج). همدم و رفیق و یار و همسر. (ناظم الاطباء).

(قْ) [تر - فا.] (اِ.) کسی که شب عروسی دوش به دوش داماد حرکت می کند.

شاه‌بالا

شه بالا

شه‌بالا

شاه‌بالا، همراه، ملازم (داماد یا عروس در شب زفاف)

کسی که شب عروسی دوش بدوش داماد راه میرود و او را شاه بالا هم میگویند