معنی جدل

ستیزه، کشمکش، بحث و گفتگو. [خوانش: (جَ دَ) [ع.] (اِمص.)]

جنگ کردن، بحث و گفتگو کردن. [خوانش: (~. کَ دَ) [ع - فا.] (مص ل.)]

ستیزه، کشمکش، نزاع

کشمکش

ستیزه

جدل

جدل

پیکار، جنگ، خصومت، داوری، ستیزه، مباحثه، محاجه، منازعه، مناقشه، نزاع

Argument, Controversy, Dialectic, Dispute, Polemic

سخت خصومت، درشت گردیدن، یکی از صنایع خمس در منطق

(مصدر) خصومت داشتن دعوی داشتن مناقبه داشتن.

(مصدر) ادعا داشتن دعوی برتری داشتن.

(مصدر) جنگ کردن منازعه کردن، مباحثه کردن.

نزاع، جنگ، ستیزه،
کشمکش، جروبحث، بگومگو،

گفتاورد

جَدَل، نزاع- جنگ- خصومت- مناقشه لفظی با اِقامه حجّت و برهان، در منطق: قیاسِ مبتنی بر مقدماتِ معروف و مسلّم است (فعلِ جَدِلَ یَجْدَلُ معانی دیگر هم دارد)،

37