معنی جابر

جابر، جابر بن عبدالله انصاری از مشاهیر راویان حدیث در شیعه می باشد.
َ

جابر-جابرَه، ظالم، ستمکار، گردنکش- زورگو و تحمیل کننده، متکبر- شکسته بند.
َ َ

شکسته بند

زورگو

بیدادگر، جبار، زورگو، ستمگر، ظالم، قهار، شکسته‌بند،
(متضاد) عادل، دادگر

عنیف

شکسته بند، ستمکار، ستمگر، گردنکش

(بِ) [ع.] (اِفا.) سمتگر، ستمکار.

گردنکش، ستمکار،
[قدیمی] کسی که عضو شکسته را جا می‌اندازد و معالجه می‌کند، شکسته‌بند،
[قدیمی] جبران‌کننده،

Despotic, Tyrannical

پسرانه، ظالم، ستمگر، نام شیمیدانی معروف و شاگرد امام جعفر صادق (ع)

قصر جابر. [ق َ رِ ب ِ] (اِخ) بدان شهر جابر نیز گویند، و آن بین ری و قزوین در ناحیه ٔ دستبی واقع است. (معجم البلدان).

ام جابر. [اُم ْ م ِ ب ِ] (ع اِ مرکب) هریسه. || دلو. (المرصع).

قلعه جابر. [ق َ ع َ ب ِ] (اِخ) جایی است در اشبیلیه ٔ اندلس. رجوع به نخبهالدهر دمشقی ص 244 و اسپانی و اسپانیا شود.

ابن جابر. [اِ ن ُ ب ِ] (اِخ) ابواسحاق ابراهیم. از خاندان داودبن علی بن داودبن خلف اصفهانی. فقیه بمذهب جد خویش داود. و از کتب اوست: کتاب الاختلاف. (ابن الندیم).

206