معنی تنفر

تنفر. [ت َ ن َف ْ ف ُ] (ع مص) رمیدن. (آنندراج). نفرت و انزجار و کراهت و رنجش طبیعت و رمیدگی و بی میلی. (ناظم الاطباء). بیزاری و بیزاری نمودن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). تنفر بمعنی نفر، قال تأبط شراً:
و لما سمعت العوض تدعو تنفرت
عصافیر رأسی من نوی و توانیا.
(از ذیل اقرب الموارد).
- تنفر از غذا، بی میلی به غذا. (ناظم الاطباء).

تنفر داشتن. [ت َ ن َف ْ ف ُ ت َ] (مص مرکب) نفرت و کراهت و انزجار داشتن و بی میل شدن. || رمیده گشتن. (ناظم الاطباء). و رجوع به تنفرشود.

antipati

(تَ نَ فُّ) [ع.] (مص ل.) نفرت داشتن، رمیدن، بیزار بودن.

بیزاری جستن، نفرت و کراهت داشتن، بیزار بودن،
[قدیمی] رمیدن،

بیزاری، کراهت، کینه

اکراه

اف

Abhorrence, Allergy, Aversion, Detestation, Disgust, Hate, Hatred, Nausea, Objection, Odium, Repugnance

تََنَفُّر، دوری جستن، بیزاری،

schifo

بیزاری، کینه

کینه

اشمئزاز، انزجار، بیزاری، دل‌زدگی، نفرت،
(متضاد) میل، گرایش، بیزار بودن، رمیدن، منزجر بودن، نفرت داشتن،
(متضاد) گرایش داشتن، متمایل بودن، رغبت داشتن

اشمیزاز، کراهیه، کره، مراهق، مقه، إِحْجام

نفرت و انزجار و رنجش

730