معنی تنفس

Breath, Breather, Breathing, Intermission, Respiration, Rest

nefes almak, solumak

تطلع، تنفس، عتله

دم زنی , تنفس

دم زدن , نفس کشیدن , استنشاق کردن

نفس کشیدن، دَم زدن، جذب اکسیژن و دفع دی‌اکسیدکربن به‌وسیلۀ ریه،
* تنفس مصنوعی: (پزشکی) حرکاتی که با دست یا به‌وسیلۀ اسباب به ریه‌های کسی که در اثر غرق شدن یا عارضۀ دیگری نفسش قطع شده باشد داده می‌شود تا هوا به ریه‌های او وارد شود و شروع به تنفس طبیعی بکند،

دستگاهی برای اندازه‌گیری قوۀ تنفس ریه یا اندازه گرفتن گنجایش شُش‌ها، اسپیرومتر،

تنفس. [ت َ ن َف ْ ف ُ] (ع مص) نفس زدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). دم برزدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). داخل کردن نفس به ریه وخارج کردن از آن، و هر ریه داری متنفس است. (از اقرب الموارد). دم و نفس و دم زدگی و نفس کشیدگی و دم برآوردگی. (ناظم الاطباء). || باد سرد کشیدن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). دم سرد دراز کشیدن از رنج و سختی. (از اقرب الموارد).
- تنفس سرد، آه سرد. (ناظم الاطباء).
|| پراکنده شدن نور صبح. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). دمیدن و روشن شدن صبح. (آنندراج). دمیدن صبح، منه قوله تعالی: والصبح اذا تنفَّس. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تبلج صبح. (اقرب الموارد). || روز درآمدن. (تاج المصادر بیهقی). برآمدن روز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || شکافته شدن کمان. (تاج المصادر بیهقی). شکافتن کمان، یقال: تنفست القوس، اذا تصدعت و انشقت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). || آب پاشیدن موج. (تاج المصادر بیهقی). آب پاشیدن دریا به موج، یقال: تنفس الموج، اذا نضح الماء. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بلند شدن آب دریا بموج. (آنندراج). || آب خوردن از آوند بی جدا کردن از آوند دهن را. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). || یا به سه دم جداگانه آب خوردن در آن، از اضداد است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و فی الحدیث انه (ص) کان یتنفس فی الاناء و نهی عن التنفس فی الاناء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || اطاله: لقد ابلغت و اوجزت فلوکنت تنفست، ای اطلت. (اقرب الموارد). || خارج شدن باد از زیر: کنا عنده فتنفس. (از اقرب الموارد).

قابل تنفس. [ب ِ ل ِ ت َ ن َف ْ ف ُ] (ص مرکب) (هوای...) هوای مناسب برای تنفس. قابل نفس کشیدن. هوائی که بتوان آن را استنشاق کرد.

تنفس برآوردن. [ت َ ن َف ْ ف ُ ب َ وَ دَ] (مص مرکب) کنایه از دمیدن و روشن شدن صبح:
از روی زمین کفر و ضلالت همه برخاست
چون صبح وصال تو برآورد تنفس.
ناصرخسرو.
رجوع به تنفس شود.

نفس کشیدن، تفرج کردن، استراحت و تعطیل بین ساعت های درس و کار مجلس، انجمن یا دادگاه. [خوانش: (تَ نَ فُّ) [ع.] (مص ل.)]

عمل دم و بازدم

استنشاق، دم‌وبازدم، شهیق، نفس کشیدن، دم زدن، استنشاق کردن

تَنَفُّس، نفس کشیدن، ظاهر شدن (صبح)، به نصف رسیدن (روز)، وزیدن (نسیم)، زیاد شدن (آب نهر یا رود)، طولانی کردن (گفتار)، کشیدن (آه و ناله از درد).

دم وبازدم

نفس زدن، دم بر زدن

respirazione

590