معنی بازپرسی

بازپرسی. [پ ُ] (حامص مرکب) عمل بازپرس. استنطاق. (لغات فرهنگستان). || مؤاخذه. بازخواست.

بازپرسی کردن. [پ ُ ک َ دَ] (مص مرکب) استنطاق. (لغات مصوبه ٔ فرهنگستان).

Hearing, Interrogation

sorgulama

استنطاق

بازپرسی

بازپرسی

استنطاق، دادرسی، رسیدگی، سیاست، سین‌جیم، مواخذه، محاکمه، یرغو،
(متضاد) قضاوت، حکم

interrogatorio

inquisizione

interrogare

پرسش مکرر، از نظر حقوقی، پرسشی است که بازپرس از مدعی و مدعی علیه یا متهم و یا مرتکب جرم کند و نتیجه را در پرسش نامه ای رسمی نویسد و آن گاه با توجه به جواب ها قرار صادر نماید، عمل بازپرس،

کار و عمل بازپرس، پرسش و سؤال مکرر از متهم، استنطاق،

اقتباس

ضائق

بازپرسی کردن (مصدر) بازپرسی کردن.

بازپرسی، مواخذه

282