معنی ارتداد

ارتداد، بدعه، شجب

ارتداد , ترک ایین , ترک عقیده , برگشتگی از دین , پناهندگی , فرار , عیب

ارتداد. [اِ ت ِ] (ع مص) رد شدن. (غیاث اللغات). || برگشتن از دین و جز آن. (منتهی الارب). از مسلمانی برگشتن و جز آن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). مرتدی. قهقری. برگشتن از دینی یا دین آوری. رِدّه. از اسلام برگشتن. (غیاث). از مذهب اسلام خارج شدن. رجوع به بازگشت و کفر شود.

الحاد، بیدینی، رفض، کفر، مرتدشدن

اِرْتِداد، کفر، برگشتن از دین، برگشتن و بازگرداندن مانند مَا ارْتَدُّ الْبَصَرَ یعنی چشم خود را بطرف دیگر نیانداختند،

(اِ تِ) [ع.] (مص ل.) از دین برگشتن، کافر شدن.

رد کردن حداقل یکی از اصول دین، از دین برگشتن، مرتد شدن،

از دین برگشتن

Apostasy, Bolt, Heresy, Heterodoxy, Lapse

Heterodox

Heretical

Holy Office

رد شدن، بر گشتن از دین

Die abschwo.rung [noun], Die entsagung

ارتداد

610