معنی اراجیف

اراجیف. [اَ] (ع اِ) ج ِ ارجاف. خبرهای موحش و مدهش. بیهودگان و سخنهای دروغ و بی اصل. (غیاث اللغات). خبرهای دروغ. خبرهای نادرست. شایعات. تعاتِع:
درین ساعت خبری هول افتاد بنده انهی نخواست کرد تا نماز دیگر مددی رسد که آن رسیده شاید اراجیف باشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 663). اراجیفی می افتد که فرمان شده است که بنات این قوم را بجماعتی نامزد کرده آید. (جهانگشای جوینی).
اذا وقعت المخاویف کثرت الاراجیف.
بهر سو میدویدی چون اراجیف.
سلیم (آنندراج).

Abracadabra, Canard, Trivia, Wind

سخنان بیهوده، دروغ، و بی‌اصل،

ثرثره

ج ارجاف، خبرهای موحش و مدهش

(اَ) [ع.] (اِ.) جِ ارجاف، سخنان یاوه و دروغ.

دیوانگان

حرف هاى چرند

حرف هاى چرند

اراجیف

اراجیف

بیهوده، ترهات، شایعات، مهملات، هرزه‌گویی، یاوه

اَراجِیْف، کلمات بیهوده، اخبار دروغ،

Klatsch (m), Klatschen, Plaudermaul (m), Tratsch (m), Tratschen

اراجیف

اراجیف

295