معنی اراجیف در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اراجیف. [اَ] (ع اِ) ج ِ ارجاف. خبرهای موحش و مدهش. بیهودگان و سخنهای دروغ و بی اصل. (غیاث اللغات). خبرهای دروغ. خبرهای نادرست. شایعات. تعاتِع:
درین ساعت خبری هول افتاد بنده انهی نخواست کرد تا نماز دیگر مددی رسد که آن رسیده شاید اراجیف باشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 663). اراجیفی می افتد که فرمان شده است که بنات این قوم را بجماعتی نامزد کرده آید. (جهانگشای جوینی).
اذا وقعت المخاویف کثرت الاراجیف.
بهر سو میدویدی چون اراجیف.
سلیم (آنندراج).

(اَ) [ع.] (اِ.) جِ ارجاف، سخنان یاوه و دروغ.

سخنان بیهوده، دروغ، و بی‌اصل،

دیوانگان

بیهوده، ترهات، شایعات، مهملات، هرزه‌گویی، یاوه

ج ارجاف، خبرهای موحش و مدهش

اَراجِیْف، کلمات بیهوده، اخبار دروغ،