معنی کارآزموده
لغت نامه دهخدا
کارآزموده. [زْ / زِ دَ / دِ] (ن مف مرکب) مجرب. کاردیده. تجربه دیده. صاحب تجربه. کارآزمود. کارآزمای:
برفتند کارآزموده سوار
پس پشت ایرانیان چل هزار.
فردوسی.
یکی انجمن ساخت [افراسیاب] از بخردان
هشیوار و کارآزموده ردان.
فردوسی.
شمردند بر میمنه سه هزار
زره دار و کارآزموده سوار.
فردوسی.
تنی چند از مردان واقعه دیده و کارآزموده بفرستادند. (گلستان).
ز تدبیر پیر کهن برمگرد
که کارآزموده بود سالخورد.
سعدی (بوستان).
فارسی به انگلیسی
Experienced, Practiced, Veteran, Well-Versed
فرهنگ معین
(زِ دِ) (ص مف.) باتجربه، کاردیده.
حل جدول
فرهنگ عمید
کاردیده، تجربهدیده،
مترادف و متضاد زبان فارسی
باتجربه، حاذق، خبره، قابل، کارآمد، کاردان، کارکشته، مجرب،
(متضاد) بیتجربه، تازهکار
فرهنگ فارسی هوشیار
مجرب، کاردیده، تجربه دیده
واژه پیشنهادی
کهنه کار، خبره، اوستا، اوستا کار، وارد
کنایه از مجرب و کارآزموده
کارآزمای
کار افتاده
کنایه از سالخورده مجرب و کارآزموده
پیر کار کشته
کنایه از کارآزموده و ورزیده گشتن
پخته گشتن
فرهنگ واژههای فارسی سره
کارآزموده
کلمات بیگانه به فارسی
کارآزموده
انگلیسی به فارسی
کارآزموده
معادل ابجد
284